ره ا نوشت
تو را گم کرده ام میان شلوغی خواسته هایم تو را گم کرده ام میان کتابهای فلسفی تو را گم کرده ام میان نظرات فیلسوفان میان این روزهای پر رفت و آمد میان دلبستگی هایم میان تنهایی هایم خدای عزیزم مهربانم تو را گم کرده ام خیلی وقت است فراموش کرده ام هستی بخشم را فراموش کرده ام بی تو معدومم راستش تمامی تلاشهایم نقض غرض شد من فلسفه را خواندم تا به تو برسم من واجب الوجود و صفاتش را یاد گرفتم تا به تو نزدیک شوم من جبر و اختیار را خواندم تا ایمانم قوی تر شود من فقر وجودی معلول به علت را خواندم تا بفهمم بی تو هیچم من حرکت جوهری را خواندم تا بفهمم باید در نهایت به تو رسید من قوس صعود و نزول را خواندم تا به سمت تو عروج یابم من... خدای عزیزم میان اینهمه درسهای سخت و سنگین من دنبال تو بودم اما نمی دانم چه بلایی بر سرم آمده که اینچنین تو را فراموش کرده ام وقتی تو نباشی دنیای من از شب هم سیاه تر است وقتی تو نباشی دنیا از زهرمار هم تلخ تر است وقتی تو نباشی نفسهایم بی هدف فقط می آیند و میروند وقتی تو نباشی آرزوهایم رنگ مرگ میگیرند خدای عزیزم مرا ببخش این منِ گستاخ و فراموش کار را ببخش و یاریم کن تا دوباره طعم تلخ فراموشیِ تو را نچشم
همچون پری که آزادانه می رقصد و می چرخد، رها همچون برگی پاییزی که تمام وجود خود را به باد میسپارد... من ره ا هستم
