ره ا نوشت
عرفت الله سبحانه بفسخ العزائم و نقض الهمم... هر وقت به در بسته میخورم یاد این کلام امام علی میفتم... جالبه کار ما آدمها توی ذهنم واسه خودم کلی برنامه ریزی میکنم کلی نقشه میکشم تصمیم میگیرم چه کارایی انجام بدم به کجاها برسم و اصلا ذره ایی به دلم راه نمیدم که بابا شاید نشه چرا اینقدر مطمئن برنامه میریزی؟؟؟ اگرم چنین فکری به ذهنم برسه فوری جوابشو میدم که خب همه چی که جوره(البته از نظر من) با خودم میگم ببین قضیه دو دو تا چهارتاس تو اگه اینکارو انجام بدی حتما به اون چیزی که میخای میرسی و حتی به فکرم خطور نمیکنه که بگم ان شاء الله!!! فراموش کردم که اراده من در طول اراده خداس یادم رفته توحید افعالی رو و اصلا توجهی به خدای عزیزم ندارم... فقط وقتی که برنامه ریزیهام از پایه و اساس بهم میریزه یاد این سخن امام علی میفتم عرفت الله سبحانه بفسخ العزائم و نقض الهمم... و بارها و بارها با خودم تکرار میکنم برای فراموش کردن برنامه از دست رفته برای آرامش عقلم و برای تلاش برای شناخت خدا...